Historia banku

Spółdzielnia Oszczędnościowo – Pożyczkowa w Końskich pod nazwą Koneckie Chrześcijańskie Towarzystwo Oszczędnościowo – Pożyczkowe „SPOJNIA” zostało powołane 11 sierpnia 1911 roku. Terenem działania Towarzystwa był powiat konecki i opoczyński. Obecni na zgromadzeniu członkowie w liczbie 107 osób złożyli deklaracje o odpowiedzialności za ewentualne straty Towarzystwa. Na Prezesa Zarządu wybrano Juliusza Tarnowskiego, Zarząd składał się z 3 osób, w skład Rady Nadzorczej wchodziły 3 osoby tak jak w Komisji Rewizyjnej. Podjęto uchwałę, aby od udzielonych pożyczek pobierać oprocentowanie 7,5%, a za wkłady z wypowiedzeniem rocznym płacić 6%, a poniżej jednego roku 5%. Wkład roczny jednego członka ustalono na 3 tys. rubli.    

W swej działalności Towarzystwo zajmowało się przede wszystkim udzielaniem kredytów, odsetki karne od niespłaconych w terminie pożyczek wynosiły 1 grosz od każdego rubla. Jak wynika z księgi protokołów Rady i zebrań ogólnych rozwój Towarzystwa jest bardzo szybki. W ciągu 4 miesięcy 1911 roku zysk z działalności wynosił 312 rubli, za rok 1912 osiągnięto zysk 1645 rubli, w tym czasie ilość członków wynosiła już 832 osoby.

Jednak 29 lipca 1914 roku Towarzystwo zawiesza swoją działalność podejmując ją na nowo w 1915 roku – udzielając nowych kredytów, przyjmując nowych członków.
W 1917 roku na skutek wewnętrznych antagonizmów między członkami Towarzystwa, Bank ponosi stratę w wysokości 15 tys. rubli. Aby uzyskać rentowność Towarzystwo podejmuje oprócz działalności kredytowej, prowadzenie handlu cukrem, węglem, żelazem, koksem i naftą dla zaopatrzenia miasta. Już w 1918 roku zysk wynosi 17 tys. rubli oraz zostaje założony dom handlowy jako jeden kierunek działalności „SPOJNI”, a jako drugi dział pożyczkowo – oszczędnościowy.

Po odzyskaniu niepodległości Towarzystwo wznawia swoją działalność w dniu 9 stycznia 1921 roku. Na nadzwyczajnym ogólnym zebraniu reprezentantów dokonuje się przyjęcia nowego statutu oraz zmiany nazwy na Bank Ludowy. W związku z dużą inflacją udział członkowski był zwiększany dwukrotnie, pomimo tego 28 stycznia 1923 roku na nadzwyczajnym ogólnym zebraniu zostaje odczytane pismo Polskiego Związku Religijnego Spółdzielni Kredytowych w sprawie likwidacji Banku Ludowego, ze względu na niewypłacalność. Powołana została Komisja Likwidacyjna. W wyniku likwidacji Banku Ludowego powstałą nadwyżkę przeznaczono na bibliotekę publiczną, dla dzieci po poległych na wojnie żołnierzach. Jednak 23 kwietnia 1923 roku ogólne zebranie reprezentantów podejmuje uchwałę o wstrzymaniu likwidacji Banku. Podjęto uchwałę o zwiększeniu kapitału członkowskiego z 5 tys. MK do 25 tys. MK, a odpowiedzialność członka za zobowiązanie Banku zostaje ustalona na pięćdziesięciokrotną w stosunku do wniesionego wkładu. Sytuacja finansowa Banku jest bardzo trudna, zyski są minimalne, ponownie dochodzi do antagonizmu między członkami a Radą i Zarządem. Mimo dużych wysiłków organizacyjnych, w Banku nadal występują trudności finansowe.

W 1933 roku Bank staje się właścicielem uzdrowiska w Czarnieckiej Górze nabytego w drodze licytacji za zaległe zobowiązania kredytowe, jednak trzy lata później uzdrowisko zostaje sprzedane. Bank posiadał oddział w Skarżysku-Kamiennej, który kredytował kupców i przemysłowców na tamtejszym terenie. Działanie wojenne w 1939 roku nie przerywają działalności Banku.

W dniu 3 października 1939 roku Bank wznawia działalność polegającą na obsłudze rachunków bieżących oraz spłatach pożyczek. Od 1943 roku dyrektorem Banku został mianowany Witold Peczlewicz. Działalność okupanta wobec ludności polskiej, liczne aresztowania, przymusowy wywóz na roboty do Niemiec ludności polskiej, kontyngenty nałożone na wieś, nie sprzyjały normalnej działalności Banku.

Konecki Bank po wyzwoleniu wznawia swoją działalność kredytowo – oszczędnościową, do 1949 roku działa na zasadzie statutu przedwojennego, w tych latach osiąga zyski ze swojej działalności. W wyniku dekretu o reformie bankowej oraz zarządzenia Ministra Skarbu z dnia 4 stycznia 1950 roku Bank Ludowy zostaje przekształcony w Gminną Kasę Spółdzielczą. W maju 1950 roku ogólne zgromadzenie przyjmuje nowy statut, który określa udział na 30 zł. Funkcję kierownika sprawuje Zofia Andrusiewicz, a następnie dyrektora Banku do 1975 roku. Działalność GKS ograniczała się do udzielania kredytów obrotowych i kontraktacyjnych, pozbawiona została samorządności oraz prawa gromadzenia oszczędności we własnym imieniu na własny rachunek. Zwierzchni nadzór nad działalnością GKS sprawował Bank Rolny, a następnie NBP.

W 1956 roku zapoczątkowany został ważny proces w rozwoju spółdzielczości bankowej. Uchwałą Prezydium Rządu nr 163 został wprowadzony nowy statut. Głównym celem wprowadzonych zmian było przywrócenie spółdzielczego samorządowego charakteru tej instytucji oraz prawa gromadzenia oszczędności na własny rachunek. Bank przyjmuje nazwę Kasa Spółdzielcza w Końskich. W 1957 roku Bank uzyskuje prawo gromadzenia oszczędności we własnym imieniu i na własny rachunek.

Bank w 1961 roku przyjmuje nowy statut i zmienia nazwę na Bank Spółdzielczy, zrzeszał on 3 305 członków z funduszem udziałowym 314 tys. zł, stan oszczędności wynosił 1 579 tys. zł, a osiągnięty zysk wynosił 1 651 tys. zł. W 1972 roku przewodniczącą Rady Banku Spółdzielczego w Końskich zostaje Stefania Kobyłecka. W 1974 roku na stanowisko Dyrektora zostaje powołana Jadwiga Orłowska. Nowy Dyrektor, jak i Zarząd dla polepszenia sytuacji finansowej uruchamiają dwuzmianową pracę dla obsługi kasowej jednostek handlowych działających na terenie miasta. Bank otwiera oddział w Stąporkowie. W wyniku korekty ustawy o prawie bankowym Bank Spółdzielczy w lipcu 1975 roku przejmuje obsługę kredytową całej ludności wiejskiej w zakresie kredytów inwestycyjnych, obsługę finansową zespołów rolników indywidualnych, budżet gminy. W roku 1976 z dniem 26 sierpnia następuje połączenie Banku Spółdzielczego w Końskich z Bankiem Spółdzielczym w Niekłaniu Wielkim. W Niekłaniu Wielkim na miejsce zlikwidowanego banku uruchamia się Stały Punkt Kasowy.

Rozszerzenie terenu działania pozwoliło na dynamiczny rozwój działalności Banku. W 1983 roku, w realizacji nowych ustaw prawo spółdzielcze i prawo bankowe, Zebranie Przedstawicieli obradujące w dniu 29 maja uchwala nowy statut banku i nową jednostkę udziałową, dokonuje wyboru Rady Banku oraz poszerza Zarząd do 5 osób. Na koniec grudnia 1985 roku Banku Spółdzielczy w Końskich zatrudniał 33 pracowników, liczba członków z pełnymi i ponad 1000 złotowymi udziałami wynosiła 1882 osoby. Wzrosły fundusze własne i majątek Banku. Na koniec 1985 roku osiągnięto zysk 8 273 tys. zł. Wypracowany zysk był największy w całej 75-letniej działalności Banku.  Na mocy ustawy z dnia 24.06.1994r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i BGŻ oraz niektórych ustaw Bank Spółdzielczy w Końskich na Nadzwyczajnym Zebraniu Przedstawicieli w dniu 13 grudnia 1994 roku przystąpił jako założyciel do Małopolskiego Banku Regionalnego S.A. z siedzibą w Krakowie. Mino przeniesienia swoich akcji z BGŻ S.A. do MBR S.A., obejmuje przypadającą na Bank Spółdzielczy część majątku BGŻ S.A. wnosząc do kapitału akcyjnego Małopolskiego Banku Regionalnego w Krakowie w formie wkładów niepieniężnych, zamienioną na akcje. Bank Spółdzielczy w Końskich objął akcje serii A,B,C w łącznej kwocie 203 600 zł.

Tymczasowa umowa zrzeszenia regionalnego została zawarta 20 lipca 1996r. pomiędzy Małopolskim Bankiem Regionalnym S.A. w Krakowie a Bankiem Spółdzielczym w Końskich. Na mocy tej umowy Bank Spółdzielczy zrzeszył się w Małopolskim Banku Regionalnym w celu wzajemnej pomocy i realizacji zadań statutowych, rozwoju i doskonalenia działalności, ochrony interesów ekonomicznych i prawnych Banku Spółdzielczego.

Małopolski Bank Regionalny ma zapewnić BS w Końskich:

• efektywniejsze wykorzystanie środków finansowych zgromadzonych przez Bank Spółdzielczy,
• stabilność finansową i płynność BS,
• gwarantowany zwrot środków finansowych,
• podniesienie wiarygodności finansowej zrzeszonych BS.

Bank Spółdzielczy w Końskich wykonuje następujące czynności bankowe:

1. prowadzenie rachunków bankowych i przeprowadzanie rozliczeń pieniężnych,
2. przyjmowanie i obsługa wkładów oszczędnościowych i lokat terminowych,
3. udzielanie kredytów i pożyczek pieniężnych osobom fizycznym, osobom prawnym i jednostkom organizacyjnym nie mającym osobowości prawnej, zamieszkującym lub mającym siedzibę na obszarze działania Banku Spółdzielczego,
4. przyjmowanie i dokonywanie lokat terminowych w zrzeszającym je Banku Regionalnym, na warunkach określonych w umowie zrzeszenia,
5. przyjmowanie poręczeń,
6. przechowywanie przedmiotów i papierów wartościowych oraz udostępnianie skrytek sejfowych,
7. wykonywanie operacji czekowych i dyskonta weksli,
8. wydawanie kart płatniczych i wykonywanie operacji przy ich użyciu.

Od 1996 roku Prezesem Zarządu jest mgr Danuta Kucewicz, która z powodzeniem sprawuje funkcję prezesa do dnia dzisiejszego.